Langste blog so far ;)

Een waarschuwing vooraf, aangezien ik al zo lang niet meer geschreven heb is deze blog nogal lang... Dus ik zou zeggen pak een kopje koffie of thee, koekje erbij en ga lekker op de bank zitten om deze super leuke blog te lezen :)

Het is vandaag alweer 2 december en ik heb echt al veel te lang niet meer geschreven. Het komt gewoon omdat ik zo druk ben geweest de laatste weken. Maar goed ik zal eens vertellen wat ik de afgelopen weekenden allemaal heb gedaan. Het laatste waar ik over geschreven heb is het dagje strand in Blouberg met alle kitesurfers. 

In het weekend van 25 en 26 november, zijn we op zaterdag met onze boks coach mee geweest naar een Township om daar de kinderen te leren boksen. Dit is via een bepaalde organisatie, die wil bereiken dat de kinderen op deze manier even van de straat zijn en ze wil leren respect te hebben voor elkaar. Het was de bedoeling om dit binnen in een zaaltje te doen, maar dit kon niet dus zijn we buiten op een groot plein gaan staan. We begonnen met een warming up. Selma, ik en nog twee andere meiden die ook mee waren gingen tussen de kinderen staan en legde ze uit wat ze moesten doen. Dit was erg leuk om te doen. In het begin merk je dat de kinderen je een beetje aankijken van wie ben jij eigenlijk en wat doe je hier. Maar al snel hangen ze met z'n allen om je heen en willen ze allemaal met je knuffelen. Na de warming up gingen we dan met z'n allen boksen. Het is gewoon in de lucht boksen hoor, verder niet tegen elkaar, dus geen zorgen over blauwe ogen enzovoorts :) Hierna speelden we nog een spelletje waarbij we alle kinderen moesten vangen en naar een bepaalde plek moesten brengen. Dit was nog erg lastig, zeker met een gebroken teen. Die kinderen zijn namelijk nog verdomd snel:) Maar  goed uiteindelijk is het gelukt en de twee die het langst in het veld bleven, die hadden gewonnen. Vervolgens hebben we geholpen met de broodjes snijden en deelden we deze uit aan de kinderen. Op dat moment merk je wel heel erg dat je in een township bent, want er werd heel erg gedrongen en een mooie rij vormen zat er niet in omdat iedereen vooraan wilde staan. Na afloop moesten alle kinderen de spullen netjes opruimen(ook dit hoort een beetje bij de opvoeding die de organisatie wil geven). Verder hebben we nog wat foto's gemaakt  en daarna zijn we weer richting Kaapstad gegaan en zijn we met onze boks coach en nog wat anderen ergens wat gaan drinken. Het was heerlijk weer dus dit was zeker geen straf. Daarna zijn Selma en ik even heel slecht bij de Mac Donalds een vette burger gaan halen omdat we nog niks gegeten hadden en toch wel honger hadden. Dit was de eerste keer sinds we hier in Kaapstad zitten dat we naar de Mac gegaan zijn, dus we zijn eigenlijk heel gezond:) 
'S middags zou er nog een rugby wedstrijd zijn en deze wilden we thuis gaan kijken, alleen bleek dat dit dus niet kan op onze tv( een abonnement op een sportkanaal was waarschijnlijk te duur). Erg jammer! We hebben toen maar besloten om nog even boodschappen te gaan doen. Toen ik me aan het omkleden was merkte ik dat ik ontzettend verbrand was, dus zo'n middagje in de zon was lekker maar dat ik er vervolgens bij liep als kreeft was iets minder. Gelukkig doet after sun wonderen en was het de volgende dag alweer iets minder rood.

Op zondag zijn we naar de Kirstenbosch botanical gardens geweest. Dit is een hele grote tuin met allerlei verschillende planten en allerlei verschillende wandelroutes. Erg mooi, zeker in deze tijd van het jaar. We hebben hier dus lekker rondgelopen en ik heb zoveel mogelijk informatiebordjes gelezen om mijn planten kennis weer een beetje bij te schaven. Vervolgens hebben we lekker koffie gedronken op een terrasje. Hier heb ik nog even met mijn moeder zitten appen, die vroeg of ik niks van post had ontvangen. Ze had namelijk een 'gebroken teen zorg pakketje' opgestuurd. Eigenlijk was dit natuurlijk een verrassing maar omdat het nogal lang duurde vroeg ze zich af of ik het wel zou kunnen ontvangen in het appartement. Ik weet dat dit kan omdat de meiden die hiervoor in het appartement zaten ook gewoon post hadden ontvangen. Maar goed, tot op de dag van vandaag heb ik helaas nog steeds niks ontvangen. Ik hoop echt dat het nog komt, want ik ben wel erg benieuwd naar dat 'zorg pakketje' :). 
Op de weg naar huis vanaf Kirstenbosch zijn we nog even naar Rhodes memorial gereden waarbij je een mooi uitzicht hebt over Kaapstad. Niet dat we dat niet hebben vanuit ons appartement, maar dit is dan weer net even anders;) 

In het weekend van 1 en 2 november waren Selma haar vader en stiefmoeder hier. Op zaterdag zijn we met z'n allen naar Franschhoek gegaan, een plaatsje met mooie wine estates en gewoon een leuk stadje om rond te lopen. Het was heerlijk weer en dan is het ook heerlijk om over dat marktjes te struinen en te kijken wat ze allemaal ik de aanbieding hebben. Vervolgens zijn we lekker gaan lunchen en daarna doorgereden naar een wine estate om een wijnproeverij te doen. In het begin leek het er een beetje saai uit te zien omdat we geen auto's zagen rijden, maar uiteindelijk bleek dat er toch wel wat mensen zaten en we kregen een heel mooi plekje om onze wine tasting te doen. Het is leuk hoe ze dan vertellen welke wijn je gaat drinken en wat er allemaal in zit. Niet dat ik daar iets van verschil in proef hoor, maar goed, het was wel erg leuk om te doen. Op de terugweg zijn we nog even door Stellenbosch gereden, wat ook een leuk plaatsje is met verschillende wine estates en zijn we een kijkje gaan nemen bij Delair, een van de wine estates, omdat wij vonden dat Selma haar vader en stiefmoeder dit gezien moesten hebben. Het is daar namelijk super mooi:) Daarna zijn we weer naar huis gegaan. Al met al een heerlijk dagje. 
Op zondag was Selma haar stiefmoeder jarig en zijn we met z'n allen bij Mount Nelson Hotel gaan high teaen. Nou dit was echt een high tea zoals ik hem nog nooit heb gehad. We begonnen met een etagère met allemaal hartige dingen. Vervolgens kreeg je scones met clotted cream en jam. Daarna begon het feest voor mij omdat er een hele tafel was met allemaal zoete dingen, waar je zo vaak heen mocht als je wilde en zoveel mocht pakken als je wilde. Nou daar kon ik dus wel wat mee! Ik ben weliswaar maar twee keer m'n bordje gaan vullen omdat ik echt al heel vol zat. Natuurlijk ook wel super slim om deze volgorde te doen, maar goed het was erg lekker. Daarna zijn we Signal Hill opgereden. Dit is een berg waarvandaan je perfect de zonsondergang kunt zien en mooi over de stad uit kunt kijken. We waren er best vroeg en moesten dus wel erg lang wachten voor de zonsondergang en Selma haar vader en stiefmoeder moesten ook nog hun koffers pakken, dus besloten we om op een gegeven moment weer naar huis te gaan. Maar goed, dit was dus het idee. Puntje bij paaltje stond de hele weg vast en kon er geen auto meer de berg op maar ook niet de berg af. Dus hebben we toch maar van de zonsondergang genoten en daarna nog erg lang gewacht voor we überhaupt de berg weer af konden. Toen we uiteindelijk de berg afreden keek ik naar ons appartement en had ik het idee dat er maar zo weinig licht brandde of eigenlijk geen licht. Ik heb hier verder geen aandacht aan besteed, maar toen we meer in de richting van ons appartement kwamen bleek dat de straatverlichting ook uit was en dus blijkbaar ook de stroom in ons hele flat. We weten dat ze zo nu en dan de stroom in bepaalde gebieden van de stad tijdelijk uitschakelen om op deze manier energie te besparen (omdat er hier dus een tekort aan is) maar we hadden nooit bedacht wat voor probleem dat kon zijn als je op de 17e verdieping woont. We werden toen dus wel een beetje angstig. Maar gelukkig, toen we aan kwamen rijden bij ons appartement ging net het licht weer aan. Wel super grappig om dit ook een keer mee te maken, maar gelukkig geen 17 verdiepingen hoeven lopen. 

In die week was mijn begeleider uit Nederland er en hebben we samen even goed kunnen werken aan mijn onderzoek en hebben we ook alvast wat resultaten verzameld. 
In het weekend zijn we op zaterdag met nog een student en twee andere mensen die zij ook begeleid gezellig bij haar gaan eten. Het was de bedoeling om om 3 uur af te spreken om nog even wat aan mijn onderzoek te doen voordat de anderen kwamen, maar aangezien ik pas om 2 uur (nee ik maak geen grapje) mijn bed uit kwam werd dit iets later. Het grappige was dat ze het zelf vergeten was dus uiteindelijk hebben we gewoon lekker zitten kletsen en mijn onderzoek lekker even gelaten voor wat het was. Het was erg gezellig en ze woonde in een leuk tuinhuisje. Rond een uur of half 8 zijn we weer naar huis gegaan. 
Op zondag zijn we redelijk vroeg vertrokken naar Hermanus om te kijken of er nu wel walvissen waren. We zijn op een stel rotsen gaan zitten net zo lang tot we een walvis zagen. Het grappige was dat ik zei dat er wel iets heel glads in het water lag en het leek te bewegen. Selma zei dat het eruit zag als een rots die gewoon glad was geslepen door de zee. Maar uiteindelijk was de rots ongeveer 5 meter verplaatst, dus dat kon geen rots zijn. Het bleek dus een walvis te zijn alleen deed deze niet zoveel. Dit was dus onze eerste walvis die we zagen. Vervolgens zijn we verder langs de kust gaan lopen en ging ineens de toeter af. Dit doen ze op het moment dat er een walvis gespot is. En jahoor daar sprong ineens een mega walvis uit het water. Een ontzettend mooi gezicht! Hij sprong zelfs meerdere keren. En na ongeveer een kwartiertje was er weer een. Dus walvissen, check! Vervolgens zijn we op een terrasje lekker wat gaan eten met live muziek op de achtergrond, echt van die Zuid Afrikaanse muziek dus dit was wel erg leuk! Daarna zijn we naar Grotto beach, een stukje verderop gereden en hebben we nog even lekker langs het strand gewandeld. En toen weer op naar huis. Via de whale coast route zodat we ook nog een beetje mooi uitzicht hadden.  

In de week erna hebben we zoals gewoonlijk weer hard gewerkt aan ons onderzoek. Maar als leuke breek van de week (dit keer geen teen) maar een soort kerstparty voor alle kinderen die een tracheostomy hebben of hebben gehad. Een tracheostomy is een grote buis die via een operatie in de keel in de luchtpijp wordt geplaatst( misschien kan ik beter zeggen, jullie hebben allemaal weleens in een film gezien dat ze de huls van een pen in iemand keel zetten als ze aan het stikken zijn, nou dit is ongeveer hetzelfde idee). Ze houden de party om ervoor te zorgen dat kinderen en ouders lotgenoten zien en op deze manier dingen beter kunnen accepteren. Op dinsdagavond hebben we de voorbereidingen voor de party gedaan en een zaaltje helemaal omgetoverd tot paradijs voor kinderen met allemaal kerstversiering en ballonnen. Op woensdag was de party en kreeg iedereen een soort taak. Ik mocht bij de baby's zitten. Dus heb lekker met baby's zitten spelen. Er was ook nog een optreden van een Magician en een clown en een groep koorkinderen die een mooi optreden gaven. Daarnaast kreeg iedereen een cadeautje. Omdat Disney een van de sponsoren is, waren deze cadeaus echt super leuk! De party was om 12 uur weer afgelopen en daarna hebben we met zijn allen opgeruimd. Dit was nog een behoorlijke klus, maar iedereen werkte hard dus ging het allemaal vrij snel. We hadden nog heel wat ballonnen over dus die zijn Selma en ik uit gaan delen op de longafdeling. Leuk om te zien hoe blij je een kindje kunt maken met een ballon. Hierna zijn we nog aan ons onderzoek gaan werken omdat ik het behoorlijk druk had en eigenlijk ook een beetje stress had of ik alles wel op tijd af zou krijgen. S avonds zijn we nog met Jane(een van mijn begeleiders) en Monique uit eten gegaan omdat Monique op donderdag weer naar huis zou vertrekken. Dit was ook weer erg gezellig en we hebben leuk zitten kletsen en lekker gegeten. Donderdag hebben we Monique gedag gezegd met in ons achterhoofd dat we eigenlijk nog maar een weekje in het ziekenhuis zouden zijn en dan vakantie hadden. 
In het weekend zijn we op zaterdag naar Waterfront geweest om naar de Volvo ocean race te kijken, deze was namelijk eerder al aangekomen maar ze hadden die zaterdag een havenrace dus die wilde we graag zien. We hadden echt perfecte plekken met goed uitzicht. Toen ze klaar waren kwamen de boten een voor een weer de haven in varen en konden we de Brunel (de Nederlandse boot) even goed bekijken en mooie foto's maken. Daarna zijn we lekker gaan shoppen en heb ik weer leuke dingen gekocht. 
Op zondag zijn we naar de root 44 market geweest. Dit is een marktje met allemaal leuke dingetjes en heerlijk eten. Dus daar zijn we lekker gaan ontbijten en vervolgens hebben we rondgestruind langs alle kraampjes. Daarna zijn we nog even naar het strand geweest maar het waaide best hard dus het was niet heel lekker om aan het strand te zitten. 
En toen brak onze laatste week van onderzoek aan. Eerst mijn ene onderzoek afronden en vervolgens moest ik nog een paar dingen opzoeken voor mijn andere onderzoek. Mijn begeleider was super trots op me dat ik toch alles gehaald had want hij was eigenlijk bang dat ik het niet ging halen omdat ik pas zo laat toestemming had voor m'n onderzoek. Dus nu ben ik natuurlijk apentrots dat ik dit toch maar even geflikt heb in deze korte tijd. Op donderdag ben ik samen met een van mijn begeleiders en Selma gaan lunchen als afsluiter van mijn onderzoek. En op vrijdag ben ik met allebei mijn begeleiders gaan lunchen. Ze waren allebei heel blij met me en vonden dat ik super goed mijn best had gedaan en echt hard gewerkt heb. We hebben deze dag ook iedereen in het ziekenhuis gedag gezegd en hebben cupcakes en muffins uitgedeeld. Iedereen zei dat ze ons heel erg gingen missen omdat we iedere ochtend zo vrolijk binnenkwamen en altijd zo vriendelijk waren. Dat was andersom dus ook het geval dus ik ga iedereen daar ook zeker missen. Het was heel gek om weg te gaan, ik bedoel, ik heb daar toch bijna 5 maanden gewerkt. Maar goed mijn zus zou de week erna komen dus ik had wel een heel leuk vooruitzicht. 
S avonds zijn we nog voor een laatste keer uit gegaan in onze stam pub (zo kun je het inmiddels wel noemen). Wederom weer erg gezellig! 
Op zaterdag zijn we gaan kite surfen. Selma wilde dit heel graag doen en ik dacht hmm misschien moet ik dat ook eens proberen want het leek me wel super gaaf. Het was ook echt super leuk. We kregen eerst uitleg op het strand en er werd uitgelegd hoe we de kite moesten besturen. Toen er wat meer wind was konden we het water op en gingen we body draggen. Je maakt dan 8-tjes met je kite en laat jezelf meeslepen achter de kite aan. Heel leuk alleen met de vele golven ga je honderd keer kopje onder met als gevolg dat het water overal uitloopt. M'n neus, m'n oren.. De volgende les zou op zondag zijn maar deze ging niet door omdat er te weinig wind was. Dus we hebben toen een relax dagje gehouden. Lekker even een stukje de tafelberg opgereden, even genoten van het uitzicht en vervolgens lekker op het strand gehangen. Op maandag ben ik alleen gaan kite surfen omdat Selma ziek was. We gingen naar een andere plek omdat je daar beter kunt leren kite surfen, alleen was dit wel anderhalf uur rijden. Normaal doe je dit met een busje en word je gereden  maar dit busje was vol, dus heb ik zelf gereden en zijn mijn instructeur en nog iemand met mij meegereden.  Helaas hebben we anderhalf uur gereden voor eigenlijk niks. Want er was zo weinig wind dat als je kite in het water beland, je hem met veel moeite, heel veel moeite eruit moet krijgen. Nja en ik was een beginner dus mijn kite belandde veel te vaak in het water. Wat wel fijn was was dat er minder golven waren waardoor je niet iedere keer overspoeld werd met zeewater. Maar goed na 2 uur was het echt niet meer te doen want toen stond er alleen nog maar een briesje dus toen zijn we gestopt. Mijn instructeur zei wel dat als ik de kite kon besturen in zo weinig wind dat je dan al echt een pro bent omdat het veel makkelijker is met veel wind, dus dat was positief want ik kon aan het eind de kite best goed in de lucht houden. Daarna zijn we weer naar huis gereden en s avonds hebben Selma haar ouders van het vliegveld opgehaald. En dinsdag was het dan eindelijk zo ver, toen kwam Rianne aan.... Maar dit ga ik allemaal in mijn volgende blog zetten anders wordt deze te lang, dat is is namelijk al :p 

Kusjes aan iedereen en een speciaal kusje voor mijn lieve vriendje die mij ook al heel lang moet missen!